در سفر به قم و هنگام زیارت حرم حضرت معصومه (س) بر آرامگاه استاد شهید مرتضی مطهری نیز فاتحه فرستادیم. 

استاد مطهری حق زیادی به هم نسلی‌های ما دارد و یکی از بزرگمردان معاصر است که انقلاب مدیون افکارناب اوست. 

هیچ وقت قبل ازشهادت ایشان گریه امام (ره) و علامه طباطبایی را ندیده بودم. جمله معروف امام مبنی بر اینکه مطهری حاصل عمر من بود گویای علاقه ایشان به استاد مطهری بوده است. 

وقتی مجری وقت تلویزیون از علامه طباطبایی درباره شهادت استاد پرسید،، علامه ازشدت گریه نتوانست جواب بدهد. وقتی پرسیدند چرا این قدر ناراحت هستید؟ پاسخ بسیار معنی داری دادند که هنوز در ذهن من نقش پررنگی دارد. 

ایشان فرمودند درسی که تدریس می‌کردم درس سنگینی بودو معمولا احساس می‌کردم مستعمین بهره کاملی از آنچه می‌گویم نمی‌برند وبه همین دلیل خودم خسته می‌شدم. 

اما هر وقت آقای مطهری در میان شاگردانم بود، هم کلاسم طولانی‌تر می‌شد وهم خودم احساس شادابی می‌کردم چرا که می‌دانستم هرچه می‌گویم به جای خودش می‌نشیند و اثر گذار است. 

جمله علامه طباطبایی مصداق این مثل بود که: مستمع، صاحب سخن را بر سر ذوق آورد. 

امروز هم وقتی یکی از سفرا خبر داد که در یک هفته گذشته مذاکرات خوبی برای دعوت از چند سرمایه گذار بزر گ داشته می‌خواست قرار ملاقاتی بگذاریم و برنامه‌های آینده را هماهنگ کنیم، راستش خیلی سر ذوق آمدم. 

به نظرم رسید وقت گذاری برای سفرا و استانداران نتیجه بخش بوده و آثار آن خیلی زود در حال نتیجه دادن است.